Anna Teresa Wyganowska-Eriksson “Ania” (1926-2021)
Z głębokim żalem informujemy, że w dniu 9 grudnia 2021 roku zmarła Anna Teresa Wyganowska-Eriksson “Ania”, urodzona w Warszawie w dniu 15 lutego 1926 r., córka Bronisława i Janiny.
Uczennica Szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny w Warszawie. Harcerka 6. WŻDH im. Królowej Jadwigi. W 1944 r. uzyskała maturę na tajnych kompletach.
Od 1940 r. w konspiracji harcerskiej, od lutego 1942 r. w szeregach Armii Krajowej – 3 Rejon III Obwodu Warszawskiego Okręgu AK “Waligóra” (Wola), służyła w komórce wywiadowczej. Aresztowana przez Gestapo 6 sierpnia 1942 r. i osadzona na Serbii (żeński oddział Pawiaka). Zwolniona “na wabia” 4 listopada 1942 r. aż do lata 1944 r. nie mogła powrócić do działalności konspiracyjnej. Używała pseudonimów: “Brzdąc”, “Anna”, “Ewa”, “Ania”.
W Powstaniu Warszawskim początkowo w III Obwodzie “Waligóra” (Wola) Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej. Następnie, po wycofaniu oddziałów wolskich do Śródmieścia, łączniczka w zgrupowaniu “Radosław” – batalion “Czata 49″ – Kolumna Samochodowa.
17 sierpnia 1944 r. na Starym Mieście przeszła do batalionu “Zośka” – pluton pancerny “Wacek” – łączniczka dowódcy plutonu.
Przeszła cały szlak bojowy Zgrupowania : Wola – Stare Miasto – kanały – Śródmieście – Górny Czerniaków – kanały – Mokotów – kanały – Śródmieście.
Z Warszawy wyszła z ludnością cywilną. Zamieszkała u rodziny w Kielcach, gdzie do rozwiązania Armii Krajowej służyła w tamtejszych strukturach organizacji. Równocześnie rozpoczęła studia na tajnym Wydziale Chemii.
W latach 1945-1946 studiowała chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Małżeństwo i urodzenie syna przerwały studia. W latach 1949-1952 studiowała i ukończyła Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, uzyskując w 1954 r. tytuł magistra. W latach 1952-1959 była kierownikiem Studium Wychowania Fizycznego w Szkole Głównej Służby Zagranicznej. W latach 1959-1962 była nauczycielem WF w Studium Biurowości i Języków Obcych. W latach 1953-1957 uprawiała szereg dyscyplin sportowych: szermierkę, żeglarstwo wodne i lodowe oraz wioślarstwo uzyskując dobre wyniki, należała do kadry narodowej w wioślarstwie. Społecznie pracowała jako Sekretarz i Przewodnicząca Komisji Wioślarstwa Kobiecego w Polskim Związku Towarzystw Wioślarskich. W latach 1962-1971 zastępca kierownika w Studium WF Akademii Medycznej.
W 1969 r. ujawniła swoją działalność w AK i została członkiem Środowiska Byłych Żołnierzy Batalionu “Zośka”, gdzie m. in. pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Historycznej. W 1971 r. wyemigrowała do Szwecji, gdzie była nauczycielką WF w szkole. Jako Anna Wyganowska-Eriksson w 1994 r. opublikowała książkę ”Pluton Pancerny w Powstaniu Warszawskim”.
Odznaczona m. in. Krzyżem Walecznych.