Włodzimierz Rybka ,,Raf’ ppor., odznaczony KW, urodził się 3 października 1922 roku w Warszawie, syn Alojzego, inżyniera elektryka, i Zofii z domu Śliwińskiej. Uczęszczał do Męskiego Gimnazjum i Liceum Towarzystwa Wychowawczo-Oświatowego „Przyszłość”. Maturę uzyskał na tajnych kompletach w czasie okupacji w 1943 r.
Od 1942 r. w konspiracji w Szarych Szeregach. Jesienią 1943 r. ukończył turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”, a następnie w lipcu 1944 r. odbył praktyczne szkolenie wojskowe w „Bazie Leśnej” pod Wyszkowem. Brał udział w zdobywaniu broni w okresie przed Powstaniem.
W Powstaniu Warszawskim żołnierz III plutonu „Felek” 2 kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. W walkach na Woli ciężko ranny w obie nogi, przetransportowany do szpitala Karola i Marii przy ul. Leszno. Zginął 6 sierpnia 1944 r. wraz z przebywającymi tam rannymi i personelem lekarskim, po zajęciu szpitala podpaleniu go przez Niemców.
Pochowany w Kwaterze Batalionu “Zośka” na Cmentarzu Wojskowym (A20-6-12) wraz z bratem Bogdanem, pseud. „Artur” (żołnierzem tego samego plutonu, poległym 18 kwietnia 1944 r. w Pyrach pod Warszawą w starciu z żandarmerią niemiecką).