Zofia Jarkowska-Krauze „Zosia” sanitariuszka, urodzona w dniu 22 września 1922 r. w Warszawie, córka Stefana i Haliny. W 1940 r. zdała maturę na tajnych kompletach Żeńskiego Gimnazjum i Liceum Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jawurkówny, następnie ukończyła Warszawską Szkolę Pielęgniarstwa (1942). Harcerka Warszawskiej Organizacji Harcerek.
W Powstaniu Warszawskim w sierpniu sanitariuszka w punkcie sanitarnym w Śródmieściu. Działała również w Społecznym Komitecie Ochrony Przeciwpożarowej, pełniąc dyżury podczas bombardowań lotniczych. 5 września 1944 r. poślubiła oficera 3 kompanii Batalionu „Zośka”, hm Wiktora Szelińskiego (nazwisko właściwe, nieużywane Krauze) ps. „Andrzej Pol”.
Jako sanitariuszka, przydzielona do kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”, skierowana wraz z mężem na Czerniaków. Poległa 23 września 1944 r. w okolicach ul. Zagórnej, ugodzona odłamkiem granatu.
Jej ciała nie odnaleziono. Upamiętniona na Mogile Symbolicznej w Kwaterze Batalionu “Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.