Remigian (Remigiusz) Grocholski „Andrzejek” (1928 -2022)
Remigian (Remigiusz) Grocholski urodził się w dniu 19 listopada 1928 r. w Falentach, syn Remigiusza Adama Grocholskiego (komendanta “Wachlarza”, podczas Powstania Warszawskiego dowódcy Pułku AK “Waligóra”) i Barbary z domu Czetwertyńskiej. Miał dziewięcioro rodzeństwa, z których troje wraz z matką brało udział w Powstaniu Warszawskim.
W konspiracji od czerwca 1944 roku – Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej – Brygada Dywersyjna “Broda 53″ – batalion “Zośka” – 2. kompania “Rudy” – I pluton “Sad” – 2 drużyna – sekcja 1.
W dniu 1 sierpnia 1944 r. Remigian Grocholski był w grupie żołnierzy przewożącej broń z ul. Obserwatorów 22 na miejsce koncentracji oddziału na Woli. Zadaniem 1. sekcji „Jacka” (Jacka Karpińskiego), do której należeli Piotr Waroczewski „Tajfun” , Lech Zawadzki ”Sokół„, Henryk Pielaszek ”Orkan„, ”Erik” (NN) i Remigian Grocholski ”Andrzejek„ był transport broni (2 granatniki ppanc. PIAT + 48 sztuk amunicji, 22 karabiny Mauser) z magazynu w piwnicy przy ul. Obserwatorów 22 na miejsce koncentracji batalionu wyznaczone w Fabryce Telefunken przy ul. Mireckiego na Woli.
Po dwóch godzinach poszukiwania środka transportu Karpiński zarekwirował furę z koniem, na którą załadowano broń i amunicję. Z Dolnego Mokotowa przez al. Niepodległości fura osłaniana przez żołnierzy sekcji dojechała do skrzyżowania z ul. Koszykową, gdzie niespodziewanie wybuchła strzelanina. ”Erik„ uciekł, a wóz z ”Orkanem„ i ”Sokołem„ pod ostrzałem przejechał skrzyżowanie. Pozostali schronili się w bramie narożnego budynku – gmachu Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa, ul. Koszykowa 78, gdzie natrafili na koncentrację grupy ok. 20 żołnierzy AK. Razem zaatakowali sąsiedni gmach Ministerstwa Komunikacji, jednak słabo uzbrojony pluton (2 karabiny i 3 pistolety), tracąc 10 zabitych, został odrzucony przez liczną załogę niemiecką. W nocy pozostała grupa postanowiła się przebić do pozycji polskich przez ul. Koszykową do Noakowskiego. Udało się to tylko pierwszej sekcji, natomiast druga, prowadzona przez „Jacka”, dostała się pod silny ogień, w którym uległa zniszczeniu. Podczas próby przebicia Remigian Grocholski dostał postrzał w nogę, zaś Jacek Karpiński został postrzelony z pistoletu maszynowego w kręgosłup i miednicę.
Rana wyłączyła go z dalszych działań. Zabrany do szpitala Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa, gdzie pod opieką lekarzy dotrwał do końca Powstania. Po kapitulacji opuścił Warszawę z ludnością cywilną.
Zmarł we Francji w dniu 24 października 2022 r.
Odznaczony Krzyżem Walecznych.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w dniu 30 października 2023 r. o godz. 11.00 w kaplicy w Laskach po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na tamtejszym cmentarzu.