Wojciech Świątkowski „Korczak” (1922-2021)
Z głębokim żalem informujemy, że w dniu 2 grudnia 2021 roku zmarł Wojciech Świątkowski, urodzony w Warszawie w dniu 12 września 1922 r., syn Zygmunta i Jadwigi z domu Cydzik.
Uczeń Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Staszica, harcerz 16 WDH im. Zawiszy Czarnego. W 1939 r. ukończył kurs podharcmistrzowski.
W czasie kampanii wrześniowej pełnił służbę w Harcerskiej Służbie Pomocniczej. W okresie okupacji od początku w Szarych Szeregach, aktywny w Tajnej Armii Polskiej, potem Konfederacji Zbrojnej i ZWZ (AK).
Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” w 1942 r.
Od stycznia 1944 r. żołnierz oddziału „Pegaz”, szef zespołu „Moto”.
W Powstaniu w 1. kompanii Batalionu AK „Parasol”, po śmierci Stanisława Leopolda „Rafała” od 25 sierpnia zastępca dowódcy kompanii.
Ranny przy próbie przebicia ze Starego Miasta do Śródmieścia (31 sierpnia), ewakuowany kanałami, trafił do szpitala, gdzie przebywał do końca powstania. Po powstaniu w niemieckiej niewoli: Stalag IV B/H Zeithain
Po powrocie do Polski podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Aresztowany w styczniu 1949 r., bezpodstawnie skazany na karę 15 lat pozbawienia wolności. Zwolniony w lutym 1955 r.
Po wyjściu z więzienia ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wykonywał zawód architekta, był autorem i współautorem wielu warszawskich budynków i osiedli, m. in. autor projektu kwatery Batalionu „Parasol” na Cmentarzu Wojskowym oraz pomnika-kamienia Jana Rodowicza „Anody” na ul. Jana Rodowicza w Warszawie.
Aktywny członek środowiska żołnierzy Batalionu „Parasol”.
Był członkiem założycielem Stowarzyszenia Szarych Szeregów.
Odznaczony: Orderem Wojennym Virtuti Militari V klasy, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, medalem Za Warszawę 1939 – 1945, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, czterokrotnie Medalem Wojska, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Zasługi dla ZHP z Rozetą i Mieczami.
