Józef Ptaszyński „Gazela”, ppor. hm., odznaczony KW
Urodzony 14 kwietnia 1915 roku w Warszawie, syn Józefa, ceramika, mistrza cechowego, właściciela fabryki kafli w Skierniewicach, i Walerii z domu Brzeskiej. Uczył się w Państwowym Gimnazjum w Skierniewicach, gdzie należał do drużyny harcerskiej im. Zawiszy Czarnego.
W 1933 r. zgłosił się ochotniczo do służby wojskowej. Ukończył Podoficerską Szkołę Ochrony Pogranicza w Ossowcu, a następnie Szkołę Łączności w Zegrzu. W kampanii wrześniowej 1939 r. uczestniczył w walkach w lasach Janowskich. Wzięty do niewoli niemieckiej i osadzony w Wadowicach, w grudniu 1939 r. zbiegł do Skierniewic.
W 1940 r. rozpoczął działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach, pełniąc obowiązki instruktora wyszkolenia wojskowego w Chorągwi Mazowieckiej („Ul Puszcza”). Zajmował się także kolportażem prasy konspiracyjnej („Biuletyn Informacyjny”) w rejonie Skierniewice – Łowicz – Sochaczew – Pruszków. Latem 1942 r., przewożąc w pociągu materiały konspiracyjne, dla uniknięcia aresztowania w czasie rewizji wyskoczył przez okno.
W 1943 r. uzyskał świadectwo dojrzałości na tajnych kompletach. Po ukończeniu turnusu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola” pełnił funkcję komendanta Wydziału Bojowych Szkół (BS) i był zastępcą komendanta Chorągwi Mazowieckiej „Jana Szweda” (Manswet Śmigielski).
W Powstaniu Warszawskim przydzielony do 3 kompanii Batalionu „Zośka”, pełnił funkcję zastępcy dowódcy I plutonu. Poległ 28 sierpnia 1944 r. na barykadzie Starego Miasta przy ul. Mławskiej 5.
Pochowany w kwaterze żołnierzy i sanitariuszek Baonu “Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (A20-4-4), wspólnie z Jerzym Wypychem “Mnichem” i Stanisławem Kozickim “Howerlą”.