Lidia Daniszewska „Lidka” sanitariuszka, odznaczona dwukrotnie KW
Urodzona 31 maja 1923 roku w Jeziornie koło Warszawy, córka Pawła i Marii z domu Jeżyckiej. Uczyła się w Miejskim Żeńskim Gimnazjum i Liceum im. Jana Kochanowskiego w Warszawie. Harcerka Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerek im. Zawiszy Czarnego.
W czasie okupacji kontynuowała naukę na tajnych kompletach, uzyskując w 1941 r. świadectwo dojrzałości. Następnie uczennica (studentka) Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doc. Jana Zaorskiego. Pod przykrywką tej działającej oficjalnie szkoły, funkcjonował Tajny Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała razem z “Oleńką” (Aleksandra Grzeszczak), “Ireną” (Irena Kołodziejska), “Ewą” (Ewa Stefanowska) – sanitariuszkami Grup Szturmowych Szarych Szeregów.
W konspiracji w Szarych Szeregach, uczestniczyła w akcjach Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”.
W Powstaniu Warszawskim sanitariuszka III. plutonu „Felek” 2. kompanii „Rudy” Batalionu „Zośka”. Do oddziału dołączyła 1 sierpnia 1944 r. na Woli. Przeszła cały szlak bojowy Batalionu: Wola – Stare Miasto – Ogród Saski (“przebicie”) – Śródmieście – Górny Czerniaków. Była w jedynej grupie, której 31.08.1944 r. udało się przejść ”górą” do Śródmieścia, podczas akcji przebicia. W kościele św. Antoniego opatrywała rannego Andrzeja Romockiego ”Andrzeja Morro”. Poległa 16 września 1944 r. przy ul. Solec 51.
Pochowana w Kwaterze Batalionu “Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, Kwatera A 20, rząd 3, grób 10