Zbigniew Czechowicz „Wit”, sierż., odznaczony dwukrotnie KW urodził się 4 listopada 1924 roku w Białymstoku, syn Jana, pracownika umysłowego (zginął po Powstaniu Warszawskim w czasie ewakuacji ludności cywilnej z Warszawy do Pruszkowa), i Stefanii z domu Czarneckiej. Od 1928 r. zamieszkał z rodzicami w Warszawie. Tu w 1931 r. rozpoczął naukę w publicznej szkole powszechnej. Od 1938 r. uczeń Państwowego Gimnazjum i Liceum Męskiego im. Stefana Batorego i członek 23 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Bolesława Chrobrego.
W czasie okupacji kontynuował naukę na tajnych kompletach Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego, uzyskując w 1942 r. świadectwo dojrzałości. Następnie podjął pracę zarobkową w zakładzie mechanicznym, pomagając rodzicom. Równocześnie rozpoczął działalność konspiracyjną w Szarych Szeregach. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”. Otrzymał przydział do I plutonu „Sad” 2 kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.
W Powstaniu Warszawskim brał udział wraz z plutonem w walkach na Woli i Starym Mieście. Poległ 28 sierpnia 1944 r. pod gruzami zbombardowanego budynku przy ul. Franciszkańskiej 12.
Pochowany w Kwaterze Batalionu “Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (mogiła zbiorowa A20-4-17).