Marek Długoszowski „Baobab” ppor., odznaczony dwukrotnie KW
Urodzony 29 kwietnia 1924 roku w Warszawie, syn Jerzego Wieniawy-Długoszowskiego, pilota, dowódcy eskadry (zginął w 1931 r. w Grudziądzu podczas lotu ćwiczebnego), i Hanny z domu Zielińskiej. Bratanek Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.
Po ukończeniu Szkoły Powszechnej Organizacji Rodzin Wojskowych uczył się w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Joachima Lelewela. Należał do 5 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. płk. Zygmunta Miłkowskiego.
W czasie okupacji kontynuował naukę na tajnych kompletach Gimnazjum im. Joachima Lelewela, otrzymując maturę w 1942 r.
Od 1944 r. w konspiracji w Szarych Szeregach. Od 1943 r. w tajnej 23 WDH. Ukończył Zastępczy Kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty ZWZ–AK. Od września 1943 r. żołnierz I plutonu „Sad” 2 kompanii „Rudy” Batalionu „Zośka”.
W Powstaniu Warszawskim walczył na Woli i Starym Mieście. Poległ 13 sierpnia 1944 r. na Starym Mieście przy ul. Muranowskiej róg ul. Pokornej.
Pochowany wraz z bratem Andrzejem w kwaterze Batalionu “Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (A20-4-22)
Jego brat Andrzej „Długi” poległ również w Powstaniu Warszawskim 3 sierpnia 1944 r. na Woli, jako zastępca dowódcy II plutonu „Alek” Batalionu „Zośka”.