Facebook

100-tne urodziny Andrzeja Makólskiego

Andrzej Makólski „Mały Jędrek” ppor. phm, odznaczony VM V kl. i dwukrotnie KW

 

Urodzony 30 maja 1924 roku w Warszawie, syn Zygmunta, urzędnika Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych, i Ireny z domu Tokarskiej. Do 1936 r. uczęszczał do Prywatnego Męskiego Gimnazjum i Liceum im. Św. Stanisława Kostki, należał do 6 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Henryka Dąbrowskiego. Od 1935 r. mieszkał w Łomiankach pod Warszawą, gdzie rodzice posiadali pięciohektarowe gospodarstwo rolne.

 

Jesienią 1939 r. zbierał broń porzuconą przez walczące wojska na terenie Puszczy Kampinoskiej. Zimą 1939––1940 r. poznał „Alka” Dawidowskiego, który pracował u ojca Andrzeja przy rąbaniu drewna wraz z „Ziutkiem” Józefem Pleszczyńskim (znał go jeszcze przed wojną). Wiosną 1940 r. we trójkę konserwowali i ukrywali broń zebraną w 1939 r.

 

Od wiosny 1941 r. w Szarych Szeregach, wprowadzony przez „Alka”, został członkiem jego drużyny w hufcu „Mokotów Górny” (MG). Brał udział w akcjach Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”, w ramach Okręgu Południe. Po wpadce przy zrywaniu flag przez pewien czas ukrywał się pod przybranym nazwiskiem jako Zygmunt Stańczyk.

 

W 1942 r. na tajnych kompletach w Gimnazjum i Liceum Św. Stanisława Kostki zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Prawa tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Od listopada 1942 r. w Grupach Szturmowych Szarych Szeregów w 2 drużynie „Sad 200”, dowodzonej przez Jerzego Pepłowskiego „Jurka TK”, w hufcu „Sad” („Południe” – „Pd”). W styczniu 1943 r., po ukończeniu II turnusu Zastępczego Kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty ZWZ–AK, mianowany kapralem podchorążym. Wiosną 1943 r. ukończył kurs podharcmistrzowski, tzw. „Szkołę za Lasem”. Brał udział w akcjach zbrojnych „Wilanów” (w tej akcji ranny w rękę) i „T–U”. W czerwcu 1944 r. uczestniczył w szkoleniu w „Bazie Leśnej” pod Wyszkowem.

 

W Powstaniu Warszawskim w walkach na Woli dowódca 2 drużyny II plutonu „Alek” 2 kompanii „Rudy” Batalionu „Zośka”. Poległ na Starym Mieście 23 sierpnia 1944 r. w walkach o utrzymanie szpitala Jana Bożego, jako trzeci, kolejny dowódca plutonu „Alek”.

 

Pochowany w Kwaterze Batalionu “Zośka” (A20-3-15) na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.

KWESTA ON-LINE